-
1 wykańczać
I. vt4) (pot: męczyć)\wykańczać kogoś czymś jdn mit etw fertig machen ( fam)\wykańczać kogoś nerwowo jdn psychisch fertig machen ( fam)II. vr1) ( wyczerpywać się)\wykańczać się czymś sich +akk mit etw abplagen [ lub herumschlagen]\wykańczać się nerwowo sich +akk psychisch kaputtmachen ( fam), sich +akk psychisch zu Grunde richten ( fig)2) ( zostawać zużytym) zapasy: ausgehen, aufgebraucht werden